Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
növbət — ə. 1) sıra; 2) sıra ilə görülən işdən hər adamın payına düşən hissə və ya zaman; 3) dəfə, kərə; 4) vaxtaşırı görülən iş; 5) vaxtaşırı təkrar olunan qızdırma və s … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəzr — ə. dəniz suyunun vaxtaşırı çəkilməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aşınmaq — f. 1. Kimyəvi üsulla, yaxud sürtülüb oyulmaq nəticəsində çuxurlanmaq, naxış açılmaq. 2. Çox sürtülməkdən oyulub çuxurlanmaq, yaxud külək və s. təsiri ilə üstündən çıxıntılar və s. silinib getmək, yox olmaq. . . . aşırı 1) Bir sıra sözlərlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aybaşı — is. 1. Həddi büluğa çatmış qızlarda, həmçinin qadınlarda vaxtaşırı (hər ay) uşaqlıqdan qan ifrazı; adət, heyz. Aybaşı orta beyindəki cinsiyyət mərkəzləri ilə tənzim olunur. 2. Ürəkkeçmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkilmə — 1. «Çəkilmək»dən f. is. 2. is. coğr. Dəniz suyu səviyyəsinin vaxtaşırı olaraq enməsi, düşməsi, geriləməsi. Qabarma və çəkilmə hadisəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
disk — <yun.> 1. Yastı, dairəvi lövhə. // idm. Uzağa atmaq üçün həmin şəkildə olan idman aləti. Disk tullama yarışı. // Maşının və s. qurğunun yastı, dairə, halqa şəklində olan hissəsi. Telefonun diski. – Qazıma turbininin diskləri poladdan, ya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövri — sif. <ər.> 1. Bax dövrəvi. Dövri hərəkət. 2. Müəyyən vaxtlarda çıxan. Dövri mətbuat. 3. Vaxtdan vaxta təkrar edən, müəyyən vaxtlarda (dövrlərdə) baş verən; vaxtaşırı. Xəstəliyin dövri tutmaları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövrilik — is. Bir şeyin dövri olması, müəyyən vaxtlarda, vaxtaşırı təkrar etməsi, baş verməsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərnək — is. Müəyyən bir məşğələ üçün vaxtaşırı bir yerə toplaşıb məşğul olan adamlar qrupu. Xor dərnəyi. Dram dərnəyi. Ədəbiyyat dərnəyi. – Klubun Şərq və Qərb musiqi dərnəkləri müxtəlif havalar çalır, kişi və qadınlar rəqs edirdilər. S. H.. Badam xala… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
epilepsiya — <yun. epilepsia – özündən getmə> tib. Vaxtaşırı və qəflətən bərk qıcolma və özündəngetmə şəklində cərəyan edən xroniki sinir xəstəliyi. Epilepsiya tutmaları. Epilepsiyanın diaqnozu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
